Κάλεσμα για συμμετοχή στη γενική απεργία της 4ης Φεβρουαρίου

Στη σημερινή συνθήκη ολομέτωπης επίθεσης σε κάθε εργασιακό δικαίωμα που είχε κατακτηθεί στο παρελθόν, έρχεται να προστεθεί μια πρόταση για το ασφαλιστικό – έγκλημα από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Για την επικαλούμενη «διάσωση» του ασφαλιστικού συστήματος, όλα τα βάρη πέφτουν για μία ακόμα φορά στον κόσμο της εργασίας, σε όλους και όλες εμάς που έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια τη δραστική υποτίμηση της εργασιακής μας δύναμης και τη ραγδαία υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας. Το νομοσχέδιο αυτό έχει την ιδιαιτερότητα ότι δεν έρχεται από μία κυβέρνηση δεξιάς, αλλά από μία κυβέρνηση της «αριστεράς», που υποστηρίζει ότι υπηρετεί τα συμφέροντά μας.

Ας μιλήσουμε όμως για την περίφημη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος από τη δεύτερη φορά «αριστερά»:

  • Με τη διάκριση της νέας σύνταξης σε ελάχιστη εθνική (ένα ποσό γύρω στα 384€) και ανταποδοτική (βάση συνολικών ασφαλιστικών εισφορών), καταδικάζεται -από τη μία πλευρά- ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε συνεχή φτωχοποίηση, και -από την άλλη- μία γενιά, που βρίσκεται μεταξύ ανεργίας και εργασίας, σε ένα συντάξιμο εισόδημα που μόλις θα ξεπερνάει τα όρια της φτώχειας. Επιπρόσθετα, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης, καθώς ο θεσμός κεντρικής παροχής ενός αξιοπρεπούς συντάξιμου εισοδήματος υποβαθμίζεται ραγδαία.
  • Μειώνονται κι άλλο τα ποσοστά αναπλήρωσης, ενώ, ταυτόχρονα, ο υπολογισμός του τελικού συντάξιμου ποσού θα υπολογίζεται από το σύνολο, και όχι από τα τελευταία πέντε χρόνια του εργασιακού βίου, όπως ίσχυε έως τώρα. Επιπλέον, αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια και μειώνονται οι επικουρικές συντάξεις και το εφάπαξ. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι μικρότερες συντάξεις μετά από περισσότερα χρόνια εργασίας.
  • Εισάγεται η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, η οποία έρχεται να προστεθεί στην πρόσφατη κατοχύρωση του δικαιώματος των εργοδοτών σε ανταπεργία (lock-out) και την κατάργηση του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων σε διαιτησία για εργατικές διαφορές.

Συνεπώς, η ασφάλιση, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και η παροχή σύνταξης, από καθολικό δικαίωμα, γίνεται υπόθεση λίγων. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι ότι το δικαίωμα στην εθνική κατώτατη σύνταξη κατοχυρώνεται μετά από 40 χρόνια συνεχούς παραμονής στην Ελλάδα. Παράλληλα, παρατηρούμε τη συνεχή αναβάθμιση του ρόλου των ΜΚΟ ως κύριων διαμεσολαβητών και διαχειριστών της αυξανόμενης φτωχοποίησης μεγάλου τμήματος του πληθυσμού, καθώς και την ολοένα μεγαλύτερη διείσδυση επενδυτικών σχημάτων και επιχειρήσεων στους τομείς της δημόσιας υγείας, της πρόνοιας και του περιβάλλοντος. Ήδη η διαχείριση της «ανθρωπιστικής κρίσης» έχει ανατεθεί από το κράτος στον τρίτο τομέα, την Κοινωνία των Πολιτών, ενώ ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, στο πλαίσιο εναρμόνισης με τις «καλές πρακτικές» της ΕΕ.

Γίνεται, λοιπόν, σαφές ότι το νέο ασφαλιστικό εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο περαιτέρω αλλοίωσης των εργασιακών σχέσεων, που προωθείται μέσω της ίδιας της αμφισβήτησης της ιδιότητάς μας ως εργαζομένων. Πλέον «ωφελούμενοι» και «συνεργάτες» δεν είμαστε μόνο οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στις ΜΚΟ, που είχαμε συνηθίσει να μας αντιμετωπίζουν σαν «εθελοντές», αλλά το σύνολο του εργατικού κόσμου που καταδικάζεται στην ευέλικτη εργασία και την επισφάλεια. Για αυτό και το ζήτημα δεν είναι συντεχνιακό, αλλά ξεκάθαρα ταξικό, και πρέπει η απάντηση να είναι συλλογική.

Γι αυτούς του λόγους διεκδικούμε :

  • Καμία μείωση στις παροχές σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής κάλυψης.
  • Διατήρηση κι ενίσχυση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα της ασφάλισης.
  • Δωρεάν πρόσβαση στην υγεία για όλους και όλες μας, άνεργους, μετανάστες, ανασφάλιστους εργαζόμενους
  • Μόνιμη και σταθερή εργασία, ασφάλιση και αξιοπρεπή σύνταξη
  • Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για το ποιος μπορεί να εκπροσωπήσει καλύτερα τα συμφέροντά μας. Μόνο ένα μαζικό, οριζόντιο κίνημα, οργανωμένο από τη βάση μπορεί να βάλει τέλος στην εκμετάλλευση και τη λεηλασία της ζωής μας.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ στους ΔΡΟΜΟΥΣ

Kαι με κυβερνήσεις «αριστερές», είμαστε εργαζόμενοι, όχι εθελοντές!

Σημείο συνάντησης για συμμετοχή στην απεργία της 4ης Φεβρουαρίου


11:00 π.μ. – Είσοδος Πολυτεχνείου (επί της Πατησίων)

στο πανό του σωματείου

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ – ΣΒΕΜΚΟ

 * Λόγω της απεργίας η προγραμματισμένη για αυτή την Πέμπτη ανοιχτή συνέλευση του Σωματείου αναβάλλεται και θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Πέμπτη, 11 Φεβρουαρίου.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *