Τα τελευταία χρόνια όλες οι κυβερνήσεις ανεξαιρέτως, οι εργοδότες και οι επονομαζόμενοι φορείς της αγοράς έχουν ως στόχο την πειθάρχηση των εργαζομένων, ώστε να «αποδεχτούν» την ύπαρξη πολλαπλών, ευέλικτων και, κυρίως, επισφαλών εργασιακών καθεστώτων. Συνακόλουθα, την περίοδο της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων που διανύουμε, ο φόβος της ανεργίας ως βασικό εργαλείο ελέγχου και πειθάρχησης των εργαζομένων βαδίζει μαζί με την περιστολή των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Εμείς, ως εργαζόμενοι/ες στον χώρο των ΜΚΟ, βιώνουμε καθημερινά την ανασφάλιστη εργασία, την υπερωριακή απλήρωτη απασχόληση, την αναλωσιμότητα που επιβάλλουν οι συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου, καθώς και τις μόνιμες -για τους περισσότερους/ες- καθυστερήσεις στη μισθοδοσία που έχουν ως αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ορίσουμε τη ζωή μας. Μέσα σε αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα, έχουμε να αντιπαλέψουμε με έναν ακόμα μηχανισμό ελέγχου και πειθάρχησης που απειλεί με άμεση απόλυση και αποκλεισμό από τον χώρο των δομών φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων αρκετούς από τους εργαζομένους/ες, αλλά και άνεργους/ες που αναζητούν εργασία στον συγκεκριμένο χώρο.
Όπως πολύ εύστοχα ανέδειξε το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας (δείτε εδώ τη σχετική ανακοίνωση), σύμφωνα με τον «Οδηγό Εφαρμογής & Λειτουργίας Δομών Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανήλικων» που εξέδωσε το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης, απαιτείται από τους φορείς υλοποίησης, δηλ. τις ΜΚΟ, να προσκομίσουν υποχρεωτικά πιστοποιητικό ποινικού μητρώου, σύμφωνα με το οποίο ο/η υποψήφιος/α απασχολούμενος/η δεν έχει καταδικαστεί για αδίκημα που δεν επιτρέπει την ανάληψη των καθηκόντων.
Πιο συγκεκριμένα, δεν πρέπει να έχει καταδικαστεί για: «κακούργημα ή πλημμέλημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, καθώς και αδικήματα της βαριάς σωματικής βλάβης, αρπαγής ανηλίκου, ακούσιας απαγωγής, προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας, αποπλάνησης παιδιών, κατάχρησης ανηλίκων σε ασέλγεια, πορνογραφίας ανηλίκων, προσέλκυση παιδιών για γενετήσιους λόγους, μαστροπείας, εκμετάλλευσης πόρνης, ασέλγειας σε ανήλικο έναντι αμοιβής, και εκβίασης, σύμφωνα με το άρθρο 22 του Ν. 4375/2016)».
Είναι παραπάνω από σαφές ότι το υπουργείο χρησιμοποιεί ως πρόσχημα την προστασία των παιδιών που φιλοξενούνται στις αντίστοιχες δομές. Στην πραγματικότητα, στόχος είναι να αποκλειστούν από τους συγκεκριμένους χώρους εργασίας όλοι όσοι έχουν καταδικαστεί για οποιοδήποτε κακούργημα και για οποιοδήποτε πλημμέλημα με ποινή φυλάκισης άνω του ενός έτους. Πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα εργαζομένων, ντόπιων και μεταναστών, που για τον οποιοδήποτε λόγο βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον νόμο.
Και οι λόγοι αυτοί, στον κόσμο που ζούμε, είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία κοινωνικοί: η φτώχια, η εξάρτηση, η ίδια η επιβίωση. Επιπλέον, με τη συγκεκριμένη οδηγία το υπουργείο έχει στόχο να αποκλείσει και εκείνο το κομμάτι των εργαζομένων που συμμετέχουν ενεργά στους συνδικαλιστικούς, εργατικούς, ταξικούς/κοινωνικούς αγώνες, αφού η συμμετοχή στο κίνημα συνοδεύεται συνήθως από κάθε είδους καταδίκες, κάποιες από τις οποίες ξεπερνούν κατά πολύ το ένα έτος φυλάκισης. Για παράδειγμα, η συμμετοχή σε παράνομη απεργία επισύρει ποινή έως και 5 έτη φυλάκισης. Πρόκειται, δηλαδή, για ξεκάθαρη απόπειρα «αποστείρωσης» του συγκεκριμένου κλάδου από οποιαδήποτε δυνατότητα αγώνα. Υπό αυτή την έννοια, η προσκόμιση του ποινικού μητρώου δεν είναι τίποτε άλλο παρά πιστοποίηση κοινωνικών φρονημάτων.
Είναι γνωστό ότι πολλές ΜΚΟ, οι οποίες ένθερμα ευαγγελίζονται την υποστήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και των κοινωνικών δικαιωμάτων, έχουν κατά τα άλλα επιβάλλει την προσκόμιση λευκών ποινικών μητρώων προκειμένου να προσλάβουν εργαζόμενους, αποκλείοντας έτσι μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί για οποιονδήποτε από τους προαναφερθέντες λόγους. Με την υπουργική αυτήν οδηγία το κράτος επικυρώνει αυτήν την απαράδεκτη πρακτική. Σε μια κοινωνία, όπου η πραγματική ανεργία αγγίζει το 29%, όπου η φτώχια βαθαίνει όλο και περισσότερο, όπου τα πιο υποτιμημένα κομμάτια της εργατικής τάξης, ντόπιοι και μετανάστες, μετά βίας επιβιώνουν, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η επιβολή πρακτικών αποκλεισμού μέσα στους χώρους εργασίας και μάλιστα βάσει «καθαρών» ποινικών μητρώων.
Ως Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είμαστε ξεκάθαρα ενάντια σε τέτοιου είδους πρακτικές, που επιστρατεύουν την στρατηγική του φόβου και της πειθάρχησης, που στοχοποιούν τα πιο υποτιμημένα κομμάτια της εργατικής τάξης, που υποδουλώνουν ακόμα περισσότερο την εργασία εξορίζοντας από τους χώρους των ΜΚΟ αρκετούς εργαζομένους/ες, επαναφέροντας -με προσχήματα- εκδικητικούς και φρονηματικούς αποκλεισμούς άλλων εποχών, καθώς εστιάζουν σε μεγάλο βαθμό σε αυτούς/ες που εμπλέκονται σε κινηματικές δράσεις και εργατικούς αγώνες.
Απαιτούμε την άμεση κατάργηση της συγκεκριμένης κρατικής οδηγίας, καθώς και την κατάργηση της προσκόμισης πιστοποιητικού ποινικού μητρώου που έχουν επιβάλλει στους/στις εργαζόμενους/ες οι ΜΚΟ.
Είναι επιτακτικό μαζί με όλα τα ταξικά σωματεία να αγωνιστούμε για να μπλοκάρουμε την επιβολή αυτών των πρακτικών.