Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ-αλληλεγγύη στο ΣΣΜ.

Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού (ΣΣΜ) δεν έχει καμία σχέση με τον κλασσικό καθεστωτικό συνδικαλισμό που όλοι γνωρίζουμε. Εδώ και έντεκα  χρόνια λειτουργούμε οριζόντια και ισότιμα, μακριά από λογικές ανάθεσης και ιεραρχίες και διεκδικούμε τα εργατικά μας δικαιώματα και τα δεδουλευμένα συναδέλφων, μέσα από παρεμβάσεις σε μαγαζιά, μοιράσματα κειμένων, θεσμικές και κινηματικές παρεμβάσεις. Σε αυτή τη διαδρομή τα έχουμε βάλει με μικρούς και μεγάλους εργοδότες, από μικρές επιχειρήσεις που δεν πληρώνουν μέχρι μεγάλες αλυσίδες (π.χ. Everest) και έχουμε έρθει αντιμέτωποι με απειλές, μπράβους της νύχτας και αφεντικά που οπλοφορούσαν.

Οι αλυσίδες εστίασης, τα «σκληρά» αφεντικά της νύχτας και οι ιδιοκτήτες μεγάλων επιχειρήσεων φαίνεται ότι κατανοούν καλύτερα τον ταξικό τους ρόλο σε αυτές τις διαμάχες, αφού σε δεκάδες περιπτώσεις μέχρι σήμερα δεν επιχείρησαν τη σπίλωση του σωματείου μέσα από τη νομική οδό. Παραδόξως, ήταν τα «εναλλακτικά» αφεντικά -από πιάτσες που παριστάνουν ότι «ευαίσθητα» αφεντικά και εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέροντα- αυτά που ξεκίνησαν την προσπάθεια ποινικοποίησης της δράσης του ΣΣΜ.

Πριν από τέσσερα χρόνια περίπου, με τη λήξη των παρεμβάσεων και της διεκδίκησης δεδουλευμένων, ενσήμων αλλά και  επαναπροσλήψεων συναδέλφων στα μαγαζιά Σαλαντίν και Βοτανοπωλείο, το ΣΣΜ ενημερώθηκε ότι είχε ξεκινήσει προανάκριση για τα αδικήματα  της απόπειρας εκβίασης με απειλή βλάβης της επιχείρησης και ηθικής αυτουργίας στην παραπάνω απόπειρα εναντίον 7 μελών του. Οι μηνυτήριες αναφορές είχαν γίνει από τα αφεντικά του Σαλαντίν και του Βοτανοπωλείου και την υπόθεση είχε αναλάβει τότε το Τμήμα Προστασίας  του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος!

Τον Ιανουάριο του 2014 ξεκίνησε ένας εργατικός αγώνας στο μεζεδοπωλείο Σαλαντίν στον Κεραμεικό, όταν 3 μέλη του σωματείου απολύθηκαν εκδικητικά και διεκδίκησαν την επαναπρόσληψή τους, τα δεδουλευμένα και την πραγματική τους ασφαλιστική κάλυψη. Οι συνάδελφοι, αφού κατέθεσαν καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, το ΙΚΑ, αλλά και αγωγή στα αστικά δικαστήρια, επέλεξαν να κινηθούν δημόσια και συλλογικά, σε κινηματικά πλαίσια, προκειμένου να κερδίσουν τις νόμιμες διεκδικήσεις τους. Το ΣΣΜ, αλληλέγγυο στα μέλη του, έκανε παρεμβάσεις έξω από το μαγαζί και μοίραζε κείμενα σε εργαζόμενους και κατοίκους του Κεραμεικού. Στα πλαίσια της θεσμικής διάστασής του και μετά από απόφαση της γενικής συνέλευσης του σωματείου, 3 μέλη του Δ.Σ. επικοινώνησαν με τον ιδιοκτήτη του Σαλαντίν, έπειτα από προγραμματισμένο ραντεβού, προκειμένου να υπερασπιστούν τις διεκδικήσεις των συναδέλφων.

Τον Απρίλιο του 2014 απολύθηκε συναδέλφισσά μας από το μαγαζί Βοτανοπωλείο στα Πετράλωνα. Το ΣΣΜ επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον εργοδότη για να εκθέσει τις νόμιμες απαιτήσεις της εργαζόμενης, που αφορούσαν στην πραγματική σχέση εργασίας και όχι σε αυτή που ψευδώς ο εργοδότης είχε δηλώσει. Καθώς το αφεντικό καθυστερούσε σκοπίμως να απαντήσει, η συνάδελφος έκανε καταγγελία στο ΙΚΑ και κίνησε την αυτόφωρη διαδικασία για τη μη καταβολή του Δώρου Πάσχα. Το σωματείο ταυτόχρονα κάλεσε σε παρέμβαση διαμαρτυρίας έξω από το συγκεκριμένο μαγαζί, δείχνοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη και τη στήριξή του στην εργαζόμενη.  Η υπόθεση, όσον αφορά τα δεδουλευμένα της,  λύθηκε με εξωδικαστικό συμβιβασμό ανάμεσα στον εργοδότη και την εργαζόμενη, που έλαβε χώρα μία ημέρα πριν το προκαθορισμένο ραντεβού στην Επιθεώρηση Εργασίας. Όπως στην υπόθεση του Βοτανοπωλείου  η εργοδοσία αναγνώρισε τις οφειλές της και κατέβαλε τα χρωστούμενα στη συναδέλφισσα, έτσι και στην περίπτωση του Σαλαντίν οι 3 εργαζόμενοι, μέλη του ΣΣΜ, δικαιώθηκαν δικαστικά και τους αναγνωρίστηκε το ποσό των δεδουλευμένων που διεκδικούσαν.

Παρ’ όλα αυτά, όσο διαρκούσε ο διεκδικητικός αγώνας στο Βοτανοπωλείο, το αφεντικό κατέφυγε στην Ασφάλεια για να δηλώσει ότι απειλείται. Λίγες μέρες αργότερα πέρασε το κατώφλι της ΓΑΔΑ και η «εναλλακτική» εργοδοσία του Σαλαντίν, για να πει με τη σειρά της ότι εκβιάστηκε και απειλήθηκε. Αντί να κινηθεί η αυτόφωρη διαδικασία μετά τις καταθέσεις, να πάει η υπόθεση στον εισαγγελέα και να ενημερωθεί το σωματείο, η Ασφάλεια ανέλαβε για 2 μήνες τουλάχιστον να συλλέξει πληροφορίες για το ΣΣΜ, τις δράσεις του, το καταστατικό, τα γραφεία του και τις δημοσιοποιήσεις του στο διαδίκτυο (στοιχεία της δικογραφίας). Η συνεργασία αυτή, δικαστικού συστήματος και αστυνομίας, καμιά εντύπωση δε μας προκαλεί, αντίθετα αποτελεί ακόμα ένα παράδειγμα, ανάμεσα στα τόσα, που καταδεικνύει το ρόλο της δικαιοσύνης στον καπιταλισμό. Και αυτός δεν είναι άλλος από το να φράζει κάθε εστία αντίστασης και αγώνα, μικρού ή/και μεγάλου, προς παραδειγματισμό των υπολοίπων αφενός και  για τη διαρκή διατήρηση και υπεράσπιση των συμφερόντων κράτους και κεφαλαίου αφετέρου.

Σχετικά με την ποινικοποίηση του συνδικαλισμού βάσης υπάρχει διαθέσιμη μπροσούρα, η οποία περιγράφει λεπτομερώς την παραπάνω υπόθεση –καθώς και διάφορες άλλες- και βρίσκεται σε ηλεκτρονική μορφή στη σελίδα της Εργατικής Ομοσπονδίας Βάσης: https://ergova.wordpress.com/

Φαίνεται πως η δράση μας και οι καθημερινοί μας αγώνες ενοχλούν τα αφεντικά του κλάδου, αλλά και τους μηχανισμούς του κράτους. Με την επιδιωκόμενη ποινικοποίηση του ΣΣΜ αφενός ελπίζουν ότι θα μας κάμψουν οικονομικά και θα μας απονομιμοποιήσουν στα μάτια της κοινωνίας και αφετέρου νομίζουν ότι θα φοβηθούμε και θα το ξανασκεφτούμε να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει, δρώντας στο κινηματικό πλαίσιο που μέχρι στιγμής κινούμαστε. Μπορεί να ελπίζουν ότι θα ξεχάσουμε τη μαύρη εργασία, τα απλήρωτά μας μεροκάματα, τις εξευτελιστικές συνθήκες που επικρατούν όχι μόνο στο κλάδο μας, αλλά συνολικά σε όλους τους χώρους δουλειάς. Απέναντι σε όλα αυτά εμείς δηλώνουμε ευθαρσώς ακόμα πιο πεισμένοι και αποφασισμένοι, συλλογικά και οργανωμένα, ότι θα εντείνουμε τον αγώνα μας, μέχρι την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.