Η παραπάνω φράση αποτελεί αγαπημένο απόφθεγμα της εργοδοσίας σε κάθε ευκαιρία που της δίνεται να εκπροσωπήσει την οργάνωση σε εσωτερικές ή εξωτερικές εκδηλώσεις. Για όλους και όλες εμάς όμως, τους/τις εργαζόμενους/ες στον κλάδο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Πίσω από κάθε όμορφη εικόνα που παρουσιάζεται και κάθε πράξη «αγάπης» που εξαγγέλλεται από την εργοδοσία, υπάρχει και μία σκληρή πραγματικότητα που καλούμαστε να υλοποιήσουμε.
Στο πλαίσιο αυτό, η Μ.Κ.Ο. Κάριτας Ελλάς προχωρά σε προφορική αναγγελία «μη ανανεώσεων συμβάσεων» για οχτώ (8) συναδέλφους/ισσες οι οποίοι/ες εργάζονται στο Κέντρο Κοινωνικών Υπηρεσιών της οργάνωσης στην πλατεία Βάθης. Οι εργαζόμενοι/ες διεκδικούν το αυτονόητο, δηλαδή την καταβολή των προβλεπόμενων αποζημιώσεων για όσους/ες έχουν συμπληρώσει 2 έτη ή εργάζονται με πάνω από 3 συνεχείς συμβάσεις έργου. Η εργοδοσία απαντά στο αίτημα των εργαζόμενων με την κλασική γραμμή ότι οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεν δικαιολογούν καμία νομική αξίωση εκ μέρους της. Επίσης παρά τη συνέχιση του ίδιου του προγράμματος σε διαφορετικό χώρο στο κέντρο της Αθήνας και παρά την αποδεδειγμένη εμπειρία των συναδέλφων/ισσών (οι περισσότεροι/ες έχουν υπογράψει πάνω από 3 συμβάσεις στην ίδια την οργάνωση και έχουν πολυετή προϋπηρεσία) η οργάνωση αποφεύγει να τους απορροφήσει.
Εκτός αυτού και όσον αφορά το πρόγραμμα «Urban Shelter Project», το οποίο υλοποιείται σε συνεργασία με την άλλη καθολική οργάνωση CRS υπό την χρηματοδότηση της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. και αφορά τη στέγαση αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα, το καθεστώς εργασίας χαρακτηρίζεται από συνθήκες υπερεκμετάλλευσης. Πιο συγκεκριμένα, ο αριθμός των εργαζόμενων είναι δυσανάλογα μικρός σε σχέση με τον αριθμό των φιλοξενούμενων στις δομές του προγράμματος και παράλληλα αυξάνονται συνεχώς οι απαιτήσεις και ο φόρτος εργασίας. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι/ες καλούνται σε πολλές των περιπτώσεων να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις κατά την διάρκεια της ημέρας σε διαμερίσματα τα οποία βρίσκονται διασκορπισμένα στην πόλη της Αθήνας και του Πειραιά. Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα τη σωματική και πνευματική κατάρρευση των συναδέλφων και την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών σε βάρος των φιλοξενούμενων.
Όλα αυτά στην επίσημη οργάνωση της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία όπως διαφημίζει και επαγγέλλεται η ίδια «δρά με βάση ηθικές και πνευματικές αξίες όπως η ισότητα, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός», αυτό βέβαια δεν αφορά τους εργαζόμενούς της.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν για μία ακόμα φορά το εξής: Για εμάς οι δήθεν «μη ανανεώσεις συμβάσεων» ονομάζονται απολύσεις και σταθερή μας θέση είναι η αναγνώριση του πραγματικού καθεστώτος εργασίας βάση του οποίου οι συνάδελφοι/ισσες παρέχουν εξαρτημένη εργασία καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες το οποίο συνεπάγεται και την καταβολή των αντίστοιχων αποζημιώσεων. Σε σχετική επιστολή του σωματείου μας προς την οργάνωση για την συμμόρφωση της τελευταίας στις εργατικές και νομοθετικές υποχρεώσεις της καμία απάντηση δεν δόθηκε παρά μόνο η αναζήτηση από την εργοδοσία συναδέλφων που μπορεί να έχουν σχέση με το σωματείο.
Ως εργαζόμενοι στο χώρο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων δεν είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με αντίστοιχες τακτικές από την πλευρά της εργοδοσίας που περιλαμβάνουν την υποστελέχωση των προγραμμάτων, την εντατικοποίηση του φόρτου εργασίας και την μη αναγνώριση του πραγματικού καθεστώτος εργασίας. Και σε αυτή την περίπτωση καλούμαστε καθημερινά να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας συλλογικοποιώντας τους αγώνες μας, μη κάνοντας πίσω σε όσα μας παρουσιάζουν ως δεδομένα οι εργοδοσίες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.
Γι’ αυτούς του λόγους αγωνιζόμαστε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και καλούμε την Μ.Κ.Ο. Κάριτας Ελλάς να:
- Συμμορφωθεί με τις εργατικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις της έναντι των απολυμένων συναδέλφων.
- Εξασφαλίσει αξιοπρεπείς όρους για τους εργαζομένους/ες και τις ευάλωτες ομάδες που εξυπηρετεί.
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΜΙΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ/ΙΣΣΑ ΜΟΝΟΣ/Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ