Παρέμβαση στην εκδήλωση για τη ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση
Τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου βρεθήκαμε στο θέατρο Παλλάς, όπου δεκάδες καλλιτέχνες συμμετείχαν αφιλοκερδώς με σκοπό τη στήριξη των δράσεων της οργάνωσης ΜΕΤΑδραση για τα ασυνόδευτα παιδιά πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Αν και απρόσκλητες/οι κάναμε αισθητή την παρουσία μας μοιράζοντας το παρακάτω κείμενο, πετώντας τρικάκια και ενημερώνοντας το κοινό για τις αντεργατικές πρακτικές της ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση και τα καινούρια της «ανοίγματα».
Πάντα δίπλα στις συναδέλφισσες/ους,
Πάντα μπροστά σας
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:
ΜΕΤΑδραση – Δράση για τη διαστρέβλωση των εργατικών διεκδικήσεων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών
Η ΜΕΤΑδραση δημιουργήθηκε το 2010 από πρώην στελέχη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, σε συνεργασία με μέλη του (χρεωκοπημένου) Ιατρικού Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, για να καλύψει, όπως μας πληροφορεί η ιστοσελίδα της, κενά που δεν καλύπτονταν από κανένα άλλο φορέα. Ωστόσο, η οργάνωση υπήρξε καινοτόμος και στον τομέα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και μας απασχόλησε από πολύ νωρίς με πλήθος παραβιάσεων της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας.
Με το παρόν κείμενο αποσκοπούμε στο να αποδομήσουμε τα επιχειρήματα στο εσωτερικό, αλλά και το δημόσιο λόγο της εργοδοσίας, η οποία δε παύει να αποποιείται τις εργοδοτικές της ευθύνες, αναδεικνύοντας τις πρωτόγνωρες πρακτικές καταστολής κάθε διεκδίκησης και τηςκαταστρατήγησης των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Οδηγός εργοδοτικής αυθαιρεσίας
1. «Άγνοια» της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτή
Ήδη από την πρώτη συνάντηση του ΣΒΕΜΚΟ με την εργοδοσία της ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση, το Μάρτιο του 2012, μείναμε έκπληκτοι/-ες όταν η εργοδοσία δήλωσε άγνοια της νομοθεσίας, καθώς και του ότι δεσμεύεται από αυτή. Παρά τις συχνές υποδείξεις μας, τις δικαστικές αποφάσεις εναντίον της, την πρόσφατη αγωγή συνοδού που εργαζόταν επί 5 χρόνια ανασφάλιστη, καθώς και σχετικές αποφάσεις του ΙΚΑ, η εργοδοσία φαίνεται να μην έχει μάθει ακόμα ότι η εργατική νομοθεσία εφαρμόζεται και στις ΜΚΟ.
2. Επίρριψη ευθυνών στο χρηματοδότη
Σε μια σαφή προσπάθεια αποπροσανατολισμού, η εργοδοσία δεν παύει να επικαλείται τον εκάστοτε χρηματοδότη ή τις «διαρκώς μεταβαλλόμενες προγραμματικές ανάγκες». Κάθε παραβίαση δικαιολογείται ως «επιβαλλόμενη από το χρηματοδότη» ή τη «μείωση των προγραμμάτων», με αποκορύφωμα τις πρόσφατες εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων του Δικτύου Επιτροπείας και εκπαιδευτικών. Οι ίδιοι οι χρηματοδοτικοί φορείς, ωστόσο, καθώς και οι σχετικές συμβάσεις, εκθέτουν τη διοίκηση, ορίζοντας ότι αυτή υποχρεούται να τηρεί την εργατική νομοθεσία, ενώ κινδυνεύει από σοβαρές κυρώσεις και απώλεια προγραμμάτων εξαιτίας τελεσίδικων αποφάσεων εναντίον της.
3. «Ανθρωπιστική ευαισθησία» και μέλημα για το εργασιακό μας μέλλον
Μετά τις καταγγελίες του ΣΒΕΜΚΟ για τις εκδικητικές απολύσεις μελών του Δικτύου Επιτροπείας (https://svemko.espivblogs.net/?p=1163,), η διοίκηση προέβη σε δημόσιες ανακοινώσεις, όπου διατείνεται πως μόνο της μέλημα είναι η κάλυψη των αναγκών του προσφυγικού και η εξασφάλιση των εργαζομένων της μέσω της μετάβασής τους σε άλλους φορείς (και συγκεκριμένα το ΕΚΚΑ). Σε μια προσπάθεια άντλησης ανθρωπιστικής υπεραξίας και εκδούλευσης προς τους μελλοντικούς απολυμένους, η εργοδοσία εξαγγέλλει ουσιαστικά μαζικές απολύσεις και -αντιβαίνοντας τους καταστατικούς της σκοπούς!- ζητάει πρωτοφανώς από το κράτος να καλύψει το δικό της έλλειμα, επιμεριζόμενο τις εργοδοτικές υποχρεώσεις της ΜΚΟ να απασχολεί τους εργαζομένους της!
Ταυτόχρονα βέβαια η διοίκηση δεν διστάζει να διαβεβαιώσει κατ’ ιδίαν τους/τις εργαζομένους/-ες ότι «καθόλου δεν ενδιαφέρεται για το αν χάσουν τη δουλειά τους», γεγονός για το οποίο ενημερωθήκαμε από πολλού/ες συναδέλφους/ισσες.
4. Επίκληση στον εθελοντισμό και το αίσθημα αλληλεγγύης των εργαζομένων
Εξέχοντα ρόλο στην εργαλειοθήκη αυθαιρεσίας της ΜΕΤΑδρασης κατέχει ο «εθελοντισμός». Όταν τα προγράμματα «μειώνονται» και οι εργαζόμενοι απολύονται, οι ανάγκες εξακολουθούν να καλύπτονται από «εθελοντική εργασία» (με πιο πρόσφατο παράδειγμα την απόλυση εκπαιδευτικών και την αντικατάστασή τους από εθελοντές). Συχνά δε η απροθυμία των εργαζομένων να εργαστούν υπερωριακά χωρίς αμοιβή συνιστά λόγο επίθεσης στην ηθική τους (ενίοτε και στην ένδικη διαφορά τους με τη διοίκηση), καθώς δεν διατίθενται να προσφέρουν «εθελοντικά» στην οργάνωση.
Ενδεικτική ήταν η παρέμβαση της ΜΚΟ στην ανοιχτή διαβούλευση σχεδίου νόμου για τις Κοινωφελείς Οργανώσεις Πολιτών (http://www.opengov.gr/ypes/?p=2455) ήδη από το 2014, όταν η ΜΕΤΑδραση ζητούσε από το κράτος να προβλέψει « τη δυνατότητα μαζικής συμμετοχής και εθελοντικής προσφοράς των ίδιων των εργαζομένων στον κοινωφελή φορέα». Αναρωτιόταν τότε η ΜΕΤΑδραση «Πώς θα νομιμοποιηθεί αυτή η διάσταση της σχέσης τους με τον κοινωφελή φορέα έτσι ώστε να διαχωριστεί ο εθελοντισμός από την παροχή εργασίας;». Το ίδιο αναρωτιόμαστε και εμείς έως σήμερα, ενώ οφείλουμε να συνταχθούμε με την οργάνωση όταν αναφέρει ότι ο εθελοντισμός «από νομική άποψη είναι δραστηριότητα που α) δεν είναι υποχρεωτική…».
5. «Μεμονωμένα περιστατικά» και δαιμονοποίηση των διεκδικήσεων Η εργοδοσία δεν παύει να παρουσιάζει κάθε διεκδίκηση σαν «μεμονωμένο περιστατικό», το οποίο αποδίδει σε αισθήματα «εκδικητικότητας» των εργαζομένων ή την έλλειψη ανθρωπιστικής ευαισθησίας τους. Μεταξύ των «μεμονωμένων» περιστατικών ξεχωρίζουν
* η άκυρη και παράνομη απόλυση (όπως επιβεβαίωσε τελεσίδικα πρόσφατη απόφαση του Εφετείου, https://svemko.espivblogs.net/?p=1123) μέλους ΣΒΕΜΚΟ τον Ιούνιο του 2013 που είχε διεκδικήσει ασφάλιση και έγκαιρη καταβολή δεδουλευμένων
* η απόλυση (μέσου εξαναγκασμού σε παραίτηση) τον Μάρτιο του 2018, των ¾ των εργαζομένων του τμήματος Συνοδειών Ασυνόδευτων Ανηλίκων, οι οποίοι εργάζονταν ανασφάλιστοι και κλήθηκαν να προβούν σε έκδοση Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών ή να εξωθηθούν σε «παραίτηση». Όσοι/-ες αντιστάθηκαν στην παράνομη αυτασφάλιση, δεν «ανανεώθηκαν», ενώ εργαζόμενη κατέθεσε αγωγή κατά της εργοδοσίας (https://svemko.espivblogs.net/?p=1165)
* η εκδικητική απόλυση Επιτρόπων τον Αύγουστο του 2018, οι οποίοι αντιστάθηκαν στην εργοδοτική αυθαιρεσία (https://svemko.espivblogs.net/?p=1179)
Εντύπωση, λοιπόν, προκαλεί η «προτίμηση» της εργοδοσίας σε μέλη ΣΒΕΜΚΟ ή εργαζομένους/-ες που διεκδικούν τα αυτονόητα, την ώρα «μείωσης των προγραμμάτων» και «μη ανανέωσης συμβάσεων».
6. Επιλεκτική επίκληση του νόμιμου και ηθικού Ειδική μνεία αξίζει στο εξώδικο που απέστειλε η ΜΚΟ Μετάδραση στο ΣΒΕΜΚΟ με αφορμή τις καταγγελίες του Σωματείου και την κήρυξη στάσης εργασίας στις 11/09/2018 με αίτημα την ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων, αλλά και στις ενέργειες που ακολούθησαν στο εσωτερικό της.
* Συγκεκριμένα, η εργοδοσία -σε μια όψιμη και στρεβλή επίκληση της νομοθεσίας- αμφισβητεί ότι νομιμοποιούμαστε να μοιράζουμε ενημερωτικά κείμενα στο εσωτερικό της, προς ενημέρωση των συναδέλφων μας για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Επιχειρεί δε να προσβάλλει το δικαίωμα μας (ως τάχα «αναρμοδίων») να κηρύσσουμε απεργίες και στάσεις εργασίας προς προστασία των μελών μας. Με άλλα λόγια, φαίνεται να ενοχλείται από τις συνταγματικά κατοχυρωμένες συνδικαλιστικές ελευθερίες!
Παράλληλα, ενορχηστρώνονται πιέσεις προς τους/τις συναδελφους να υπογράψουν κείμενο υπέρ της εργοδοσίας και εναντίον του ΣΒΕΜΚΟ (γνωστή πρακτική της εργοδοσίας από τις πρώτες ένδικες διαφορές μας, η οποία ακόμα δεν έχει στεφθεί με επιτυχία). Στο ίδιο πλαίσιο, προωθείται η σύσταση επιχειρησιακού σωματείου, ώστε τάχα «οι εργαζόμενοι/-ες να απαντάνε μαζί με την εργοδοσία στο ΣΒΕΜΚΟ».
Να ενημερώσουμε εδώ την εργοδοσία ότι η πρακτική των εργοδοτικών σωματείων προς διάσπαση των εργαζομένων διόλου καινοτόμος δεν είναι (και για αυτό έχουμε τα μέσα να την αντιμετωπίσουμε). Οφείλουμε δε να της επισημάνουμε ότι τα συνδικαλιστικά σωματεία προκύπτουν από την ανάγκη των εργαζομένων να απαντήσουν συλλογικά στην εργοδοτική τρομοκρατία, όχι το αντίθετο. Η ανάγκη αυτή είναι και η μόνη αναγκαία νομιμοποίηση των συλλογικών διεκδικήσεων και της δράσης του ΣΒΕΜΚΟ.
* Τέλος, ιδιαίτερη ενόχληση φαίνεται να προκάλεσε στη διοίκηση της ΜΚΟ η αναφορά μας στη δημιουργία της νεοσυσταθείσας κερδοσκοπικής εταιρείας SYNAPSΕ. Διαβεβαιώνουμε την εργοδοσία ότι ουδέποτε αναφερθήκαμε στη συμμετοχή μελών του ΔΣ της ΜΕΤΑδρασης στην κερδοσκοπική SYNAPSΕ, αλλά στο γεγονός της δημιουργίας της . Υπογραμμίζουμε, ωστόσο, α) τη συστέγαση της στα γραφεία της ΜΕΤΑδρασης, β) τη μετάβαση αριθμού διερμηνέων από τη ΜΕΤΑδραση στη SYNAPSE , γ) την αποστολή από στελέχη της ΜΕΤΑδρασης μέσω λογαριασμών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ΜΕΤΑδρασης σε διερμηνείς της ΜΕΤΑδρασης , αγγελιών εργασίας της SYNAPSΕ, δεδομένα τα οποία συνιστούν εντυπωσιακή στήριξη εκ μέρους της ΜΕΤΑδρασης σε μία κερδοσκοπική εταιρεία. Συχνά δε απαραίτητη προϋπόθεση για πρόσληψη στη SYNAPSE είναι η ολοκλήρωση σεμιναρίου στη ΜΕΤΑδραση!
Μοιάζει, επιπλέον, οξύμωρο ότι την ώρα που η διοίκηση της ΜΕΤΑδρασης «υποφέρει» για την απώλεια προγραμμάτων και θέσεων εργασίας, την ίδια στιγμή στην ανοιχτή δομή φιλοξενίας Ελαιώνα την παροχή υπηρεσιών διερμηνείας αναλαμβάνει η γνωστή κερδοσκοπική εταιρεία SYNAPSE.
SYNAPSE-ζοντας:
* Εκδικητικές είναι οι απολύσεις συνδικαλιστών, όχι οι ταξικές διεκδικήσεις των εργαζομένων
* Οι ΜΚΟ δεν εξαιρούνται της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, ούτε μπορούν πλέον να επικαλούνται ένα δήθεν «διφορούμενο» εργασιακό νομικό πλαίσιο
* Η δράση μας θα «νομιμοποιείται» όσο υπάρχουν συλλογικές διεκδικήσεις εργαζομένων για τη βελτίωση των όρων εργασίας μας και της ποιότητας υπηρεσιών προς τους εξυπηρετούμενους πληθυσμούς, όχι όταν εξυπηρετεί την εργοδοσί