Τον Μάιο του 2018, περισσότεροι και περισσότερες από 100 εργαζόμενοι/ες στη ΜΚΟ PRAKSIS που απασχολούνται στη στέγαση μεταναστών, αποφασίζουν να θέσουν, με συλλογική ενυπόγραφη επιστολή, ερωτήματα σχετικά με τη συνεχιζόμενη εργασιακή επισφάλεια, με τις μικρές σε διάρκεια συμβάσεις να τείνουν να καθιερωθούν.
Η διοίκηση της PRAKSIS, αντί οποιασδήποτε απάντησης, αρχικά ‘’θολώνει τα νερά’’ σχετικά με το στήσιμο της επιστολής και, στη συνέχεια, αρχίζει μια επιθετική πολιτική και στάση απέναντι στους εργαζομένους που την υπέγραψαν, με προτεραιότητα σε όσους θεωρεί πρωτοστάτες αυτής της κίνησης. Έτσι, ακολουθούν έντονες πιέσεις και παράλογη αύξηση του όγκου εργασιών, στοχευμένη αλλαγή θέσεων εργασίας και υποβάθμιση του ρόλου ατόμων συμπαθούντων προς την πρωτοβουλία, καθώς και έντεχνα δομημένη εταιρική αλληλογραφία που προσπαθεί να υποδείξει κενά, παραλείψεις και ευθύνη σε λάθη των προαναφερθέντων εργαζομένων.
Τα σφάλματα, οι παραλογισμοί και οι ελλείψεις στα διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα αποτελούν διαχρονικά άλυτα θέματα και βαραίνουν πρωτίστως τους ανθρώπους που υποτίθεται πως εξυπηρετούν (μετανάστες, οικονομικά και κοινωνικά αδύναμοι κλπ). Οι διοικούντες της ΜΚΟ PRAKSIS καλούν τους/ις εργαζομένους/ες να καλύψουν τέτοια κενά, μέσω ηθικών πιέσεων προς εθελοντική συνεισφορά στον συνάνθρωπο, μπλέκοντας τεχνηέντως τις έννοιες του εργαζομένου και του εθελοντή. Στην πραγματικότητα, οι διοικούντες, αφού καλύπτουν τις προσωπικές -οικονομικές και πολιτικές- ανάγκες των ιδίων, καθώς και του συγγενικού και οικογενειακού τους περιβάλλοντος, ενδιαφέρονται αποκλειστικά, όχι για τη διόρθωση των κακώς κειμένων, αλλά για τη διατήρηση της επίπλαστης εικόνας «προσφοράς κοινωνικού έργου» της ΜΚΟ PRAKSIS, μεταθέτοντας τα δικά τους σφάλματα σε διαδικασίες και συμπεριφορές προς εργαζόμενους που στοχοποιούνται ως «ταραξίες» της εσωτερικής λειτουργίας της ΜΚΟ, μέσω της διεκδικητικής τους στάσης .
Η κορύφωση των παραπάνω επήλθε τον Ιούνιο του ’18, οπότε αυξάνονται θεαματικά τα υποχρεωτικά ραντεβού, η καθιέρωση της τυπικής εικόνας έναντι της ουσιαστικής αρωγής, η υποτίμηση και προσβολή της αξιοπρέπειας συγκεκριμένων εργαζομένων κ.ά. Ερευνώνται επιμελώς εργαζόμενοι που έχουν μπει στο στόχαστρο τη διοίκησης και ανακύπτουν προφάσεις για να τους καλέσουν σε συναντήσεις ‘’συμμόρφωσης’’, ξετυλίγοντας το κουβάρι του ‘’ποιος είναι πιστός στη ΜΚΟ’’, και χρησιμοποιώντας, μεταξύ άλλων, απειλές για εις βάρος τους διώξεις και ,φυσικά, για απολύσεις.
Στην πρώτη εκδικητική απόλυση στο τέλος του Ιουνίου, οι εργαζόμενοι συσπειρώνονται, και με τη συμβολή του ΣΒΕΜΚΟ, διεκδικούν να παρθεί πίσω η απόλυση, να καθιερωθούν πιο αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και να αναγνωριστεί το πραγματικό καθεστώς εργασίας των εργαζομένων που, όπως και σε όλες τις ΜΚΟ, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες μέσω της εργασίας τους. Οι συνεχείς στάσεις εργασίας, η αγωνιστική στάση των εργαζομένων, η συλλογικοποίηση και συμπόρευση εργαζομένων που αγωνίζονταν παράλληλα και σε άλλες ΜΚΟ, αναγκάζουν την εργοδοσία σε μεταστροφή των πραγματικών συνθηκών κατά τη διάρκεια ενός άκαρπου επικοινωνιακού παιχνιδιού εντυπώσεων. Επί της ουσίας, η διοίκηση της ΜΚΟ PRAKSIS επιχείρησε να παγώσει και να μετριάσει τη δυσφορία μεταξύ των εργαζομένων, ρίχνοντας σταδιακά τους τόνους της επιθετικής προς τους εργαζόμενους πολιτικής, και καθησυχάζοντάς τους ως προς την εργασιακή καθημερινότητα και ασφάλεια. Επιπλέον, το διοικητικό συμβούλιο, θέλοντας να σημάνει διάθεση αλλαγής, παραιτείται νωρίτερα του προκαθορισμένου, αφήνοντας, ωστόσο, άτομα αρεσκείας στις καίριες θέσεις του συμβουλίου. Η διοίκηση εν τέλει, επέλεξε να μην πάρει πίσω την εκδικητική απόλυση, για την οποία ακολουθεί η δικαστική οδός στις 12 Απριλίου 2019.
Για εμάς ως ΣΒΕΜΚΟ είναι ξεκάθαρο πως η αντεργατική συμπεριφορά και η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν αφορούν φυσικά πρόσωπα, αλλά τον τρόπο που επιλέγεται να ασκείται η εξουσία της εκάστοτε διοίκησης απέναντι στους/ις εργαζόμενους/ες. Να υπενθυμίσουμε, λοιπόν, πως η ΜΚΟ PRAKSIS έχει ήδη μία εις βάρος της πρωτόδικα καταδικαστική απόφαση για την απόλυση συναδέλφισσας η οποία βρισκόταν σε άδεια μητρότητας και πως παρά την καταδίκη αυτή (το δικαστήριο αναγνώρισε τον εξαρτημένο χαρακτήρα της σχέσης εργασία και επαναπρόσληψη με καθεστώς αορίστου χρόνου), καμία διοίκηση – παλιά ή νέα – δεν έχει «φροντίσει» να προβεί σε διορθωτικά μέτρα που να αφορούν το σύνολο των εργαζομένων, παρά μάλλον συνεχίζει να μην αναγνωρίζει το εξαρτημένο της σχέσης εργασίας που συνάπτει με τους/ις εργαζόμενους/ες και να καταστρατηγεί, αδιαφορώντας, την εργατική νομοθεσία. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η ευκολία με την οποία προχώρησε τον Δεκέμβριο του 2018 σε ομαδικές απολύσεις (χωρίς να δώσει ως όφειλε τις ανάλογες αποζημιώσεις) και στο κλείσιμο των ξενώνων φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων, υποκρινόμενη στο δημόσιο λόγο της ενδιαφέρον για τους/ις εργαζόμενους/ες και τους/ις φιλοξενούμενους/ες ασυνόδευτους/ες ανήλικους/ες. Τα κροκοδείλια δάκρυα, όμως, γρήγορα στέγνωσαν όταν ακόμη και ενώπιον του Γ.Γ. του Υπουργείου Εργασίας, έγιναν συστάσεις στους νόμιμους εκπροσώπους της ΜΚΟ PRAKSIS για την στρατηγική που ακολουθούν να συνάπτουν συνεχείς ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (για την εν λόγω πρακτική αναμένεται το αποτέλεσμα διοικητικού ελέγχου από τα αρμόδια όργανα του Υπουργείου). Την ίδια αδιαφορία για το μέλλον των εργαζομένων της επέδειξε η εν λόγω ΜΚΟ για ακόμη μία φορά στα μέσα του Φεβρουαρίου του 2019, όταν εργαζόμενοι/ες απέστειλαν επιστολή ζητώντας ενημέρωση για την ανανέωση των συμβάσεών τους και αντί αυτής εξέλαβαν τις ίδιες υποκριτικές προφάσεις περί του ανθρωπιστικού έργου που παράγει η δράση της ΜΚΟ PRAKSIS και την, τετριμμένη πλέον, προσπάθεια μετακύλισης των ευθυνών της διοίκησης προς τους χρηματοδότες της.
Επειδή, λοιπόν, για το ΣΒΕΜΚΟ:
● τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι αδιαπραγμάτευτα
● επειδή η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν προσωποποιείται, αλλά αποτελεί πολιτική επιλογή της εκάστοτε διοίκησης
● η διοίκηση της εκάστοτε ΜΚΟ έχει την εργοδοτική ευθύνη των πράξεων της και όχι ο όποιος χρηματοδότης βρίσκεται στο διάβα της
● είναι εκ του ηλίου φαεινότερον πως το ανθρωπιστικό προσωπείο πέφτει όταν διακυβεύεται η οικονομική ευμάρεια της κάθε Μη Κυβερνητικής Επιχείρησης
● η συλλογικοποίηση των αιτημάτων και η διεξαγωγή κοινών αγώνων αποτελούν μονόδρομο απέναντι στην καταστρατήγηση όσων μας οφείλουν
δηλώνουμε την έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη μας στον αγώνα του απολυμένου συναδέλφου μας.
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΜΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ/ΝΗ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΚΟ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΣ
ΆΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΣ.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΙΣ/ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ/ΟΥΣ ΣΕ ΜΚΟ ΣΕ ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ,12/04/2019,09:00-13:00Μ.Μ.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ 09:00Π.Μ., ΚΤΙΡΙΟ 9, ΑΙΘ.10