Το 2022 φαίνεται να είναι η χρονιά της Ε.Κ.Πο.ΣΠΟ Νόστος. Μετά την απόφαση για καταχρηστική απόλυση του συναδέλφου Μ.Σ. λόγω του Μητρώου Εργαζομένων σε ΜΚΟ, στις 7/06 η ίδια οργάνωση ανακοίνωσε σε συναδέλφισσα που εργαζόταν σε δομή ημιαυτόνομης διαβίωσης ασυνόδευτων ανηλίκων 16+ ότι «η σύμβασή της δεν ανανεώνεται». Συγκεκριμένα, η Διευθύντρια Πρόσληψης και ο Οικονομικός Διευθυντής της Ε.Κ.Πο.ΣΠΟ Νόστος ενημέρωσαν τη συναδέλφισσα ότι η σύμβασή της, η οποία και έληγε στις 13/06, δε θα ανανεωθεί για λόγους «κακής αξιολόγησης», από τον συντονιστή της.
Παρά τα συνεχή αιτήματα της συναδέλφισσας να ενημερωθεί για το περιεχόμενο της εν λόγω αξιολόγησης, η διοίκηση αρνήθηκε, προτείνοντας το ανταποδοτικό “όφελος” της συστατικής επιστολής. Η μόνη πληροφορία που κατάφερε να πάρει είναι πως ο συντονιστής δεν θεωρεί ότι μπορεί να συνεργαστεί μαζί της γιατί δεν κάνουν «καλό «contact» (sic!) καθώς και ότι κάποιες ημέρες πριν την ανακοίνωση της απόλυσής της, είχε αρνηθεί να πραγματοποιήσει άλλη μία εξωφρενική ¨άνωθεν¨ εντολή.
Τι περιλαμβάνει όμως η εργασία στις δομές ημιαυτόνομης διαβίωσης της ΕΚΠΟΣΠΟ Νόστος;
ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η εντατικοποίηση της εργασίας δεν θα μπορούσε να μην αποτελεί κανόνα και στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Πέρα από τη γνωστή λάντζα, όλα τα εργαζόμενα καλούνται να διεκπεραιώσουν και ένα μεγάλο όγκο αναδρομικής γραφειοκρατικής δουλειάς εκτός ωραρίου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που αλλάζανε τα έντυπα όλων των ειδικοτήτων και αυτό γινόταν με πολύ μεγάλη συχνότητα χωρίς ποτέ να υπάρχει ενημέρωση για το λόγο, έπρεπε να γίνεται αναδρομική δουλειά ολόκληρων μηνών ή και από την αρχή του προγράμματος, η οποία έπρεπε να είναι έτοιμη μέσα σε λίγες ημέρες και όλο αυτό με επιβάρυνση απλήρωτων υπερωριών από το σπίτι. Σαν να μην έφτανε αυτό, στις ερωτήσεις των εργαζομένων για τους λόγους των συνεχών αλλαγών των εντύπων (ακόμα και μέσα στον ίδιο μήνα), η απάντηση ήταν πάντα ότι «δεν έχει σημασία». Φυσικά δεν έλειπαν και οι εκβιασμοί ότι η μη διεκπεραίωση της «αγγαρείας» θα σήμαινε τη μη καταβολή των …. ήδη απλήρωτων δεδουλευμένων.
Η ΑΠΛΗΡΩΣΙΑ
Από τον Φεβρουάριο 2022 και έπειτα, η απληρωσιά έγινε κανονικότητα και η μισθοδοσία καταβαλλόταν στην καλύτερη περίπτωση ανά δύο μήνες, χωρίς να δίνεται καμία απάντηση στα απανωτά e-mail των εργαζομένων στο Τμήμα Προσωπικού. Η πληρωμή του Φεβρουαρίου έγινε τον Απρίλιο, του Μαρτίου στα τέλη Μαΐου και του Απριλίου στα μέσα Ιουνίου, χωρίς καμία ενημέρωση, ενώ τα εργαζόμενα παραμένουν απλήρωτα για τους μήνες Μάïο και Ιούνιο. Ο συνεχής ψυχολογικός εκβιασμός που ασκούνταν για να μην γίνονται ερωτήσεις σχετικά με τα δεδουλευμένα, περιελάμβανε μία ευρεία γκάμα εξουσιαστικών επιχειρημάτων που πάντα κατέληγε στο «ή θα κάνεις αυτό που σου ζητάμε ή δεν θα πληρωθείς» αλλά και στο «αλλού είναι χειρότερα».
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ;
Η αξιολόγηση αποτελεί το ισχυρότερο φόβητρο προς τα εργαζόμενα κάθε φορά που πλησιάζει η λήξη της σύμβασης εργασίας. Η «κακή αξιολόγηση» στην οποία στηρίχτηκε η «μη ανανέωση» της σύμβασης της συναδέλφισσας, σχετίζεται ακριβώς με τη στάση της απέναντι στον παραλογισμό των εκβιαστικών διλημμάτων, την εντατικοποίηση της εργασίας και εν τέλει στην ίδια την αξιοπρέπεια της ως εργαζόμενη.
Κακή αξιολόγηση σημαίνει να μην αποδέχεσαι ως κανονικότητα την απλήρωτη εργασία μηνών επειδή «έτσι συμβαίνει στις ΜΚΟ». Να μην δέχεσαι τους εκβιασμούς των αφεντικών του τύπου «αν δεν κάνεις αυτό, δεν θα πληρωθείς». Να μη δέχεσαι να αλλάζει το πρόγραμμα εργασίας σου χωρίς ενημέρωση, αναμένοντας την καλή πρόθεση των συναδέλφων να σε ενημερώσουν. Να μην δέχεσαι να έχεις το άγχος να μπαίνεις στα mail σου δέκα και δώδεκα φορές την ημέρα εκτός ωραρίου εργασίας γιατί αν σου ζητήσουν κάτι και δεν το κάνεις γνωρίζεις ότι έρχεται αξιολόγηση. Κακή αξιολόγηση σημαίνει να λες όχι όταν σου ζητάνε να ρουφιανέψεις συναδέλφους/ισσες. Κλείνοντας, θέλουμε να πούμε ότι αποδεκτή αξιολόγηση δεν υπάρχει. Υπάρχει η αξιολόγηση του αφεντικού. Ακόμα και όταν αυτή ψευδεπίγραφα γίνεται με οριζόντιους όρους, η “οριζοντιότητα” αυτή προάγει τον ανταγωνισμό και τον κατακερματισμό των εργαζομένων. Η πραγματική χρήση της αξιολόγησης είναι να μας κατηγοριοποιήσει για ακόμα μια φορά και εν τέλει να περιορίσει τα δικαιώματα μας όταν γίνουμε ενοχλητικοί/ές και όταν δεν εξυπηρετούμε αγόγγυστα.
Καταγράφουμε τα λόγια της συναδέλφισσας: «Η δική μου εκδικητική απόλυση καθώς επίσης και μίας ακόμα συναδέλφου ήρθε σαν παραδειγματισμό σε μία περίοδο που τα εργαζόμενα είχαμε αρχίσει να διεκδικούμε συλλογικά και οριζόντια τα δεδουλευμένα μας και τη συλλογική μας αντίσταση απέναντι στις εξωφρενικές κάθε φορά ορέξεις της γραφειοκρατίας των αφεντικών. Αν η αξιολόγηση σημαίνει κάτι για τα αφεντικά, σημαίνει να μη μιλάς, να μη διεκδικείς, οριακά να αναπνέεις κάνοντας τη δουλειά σαν άλλη μηχανή.»
ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ.