Εδώ και παραπάνω από ένα μήνα η κοινοτική δομή της ΑΡΣΙΣ Κέντρο Υποστήριξης Νέων (ΚΥΝ) στην Κυψέλη βρίσκεται σε κινητοποιήσεις. Από την Τετάρτη 18.12.2019 οπότε ανακοινώθηκε αιφνιδίως πως ‘λόγω μείωσης της χρηματοδότησης’ δρομολογούνται απολύσεις έξι συναδέλφων/ισσών στη λήξη του έτους οι εργαζόμενοι/ες έχουν εκτεθεί σε μια πληθώρα πιέσεων και αντεργατικών μέτρων. Αρχικά τέθηκε το αίτημα να ‘συναποφασίσουν’ συντονιστές και εργαζόμενοι το βάρος της ανακοίνωσης. Συγκεκριμένα προτάθηκε αν επιθυμεί κάποιος/α να εργαστεί σε δομή εκτός Αττικής και αστικού ιστού, καθώς και εάν κάποιος/α δρομολογεί σιωπηρά την αποχώρηση του από τη δομή να το κάνει τώρα ρητό εν όψει των δρομολογούμενων αλλαγών…ώστε να ταιριάξει χρονικά και να ‘βοηθηθεί’ η κατάσταση!
Με το πέρασμα των ημερών μια πληθώρα αλλαγών και νέων στοιχείων παρουσιαζόταν διαρκώς στους/ις εργαζόμενους/ες αποδεικνύοντας μέσα σε όλα την προχειρότητα και την κακοδιαχείριση από την πλευρά της εργοδοσίας αλλά και την αδιαφορία για τα ψυχολογικά και πρακτικά κόστη τέτοιων ανακοινώσεων στο εργατικό δυναμικό μιας επιχείρησης. Η… μονομερής διαπραγμάτευση στο σήμερα έχει καταλήξει στα εξής: 2 παραιτήσεις εργαζομένων, μεταβολή δύο συμβάσεων σε καθεστώς ημι-απασχόλησης, μεταβάσεις σε νέο πρόγραμμα, και σε μία συναδέλφισσα να παρατείνεται η σύμβαση για έναν μήνα. Η διοίκηση δεν δίστασε να παραδεχτεί ξεκάθαρα στην συνάντηση που είχαμε ως σωματείο μαζί της πως η επιλογή των απολύσεων έγινε με κριτήρια του ποιος/α δικαιούται λιγότερα και άρα προκρίθηκαν εργαζόμενοι με λίγους μήνες στη δουλειά ώστε να μη μπορέσουν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις κτλ.
Εσωτερικά όλη αυτή, η τουλάχιστον αποδιοργανωτική κατάσταση, μεταφέρθηκε στο προσωπικό ακόμη εντονότερα μέσω των συνεχών καλεσμάτων σε συναντήσεις που δημιουργούσε έναν διάχυτο φόβο του ποιος/α θα είναι ο επόμενος/η στη λίστα! Σε όλο αυτό το διάστημα οι εργαζόμενοι/ες της δομής του ΚΥΝ έχουν γράψει πλήθος κειμένων και επιστολών προς τη διοίκηση. Φυσικά έχουν μείνει όλα αναπάντητα. Επίσης έχουν ήδη πραγματοποιηθεί 3 στάσεις εργασίας και παραστάσεις διαμαρτυρίας καθώς και συνάντηση του Σωματείου μας με τη διοίκηση, όπου επίσης καμιά απάντηση δεν κάλυψε τα αιτήματά μας.
Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων είναι συνεχείς και μαζικές. Κάθε εξέλιξη έχει τεθεί σε ανοιχτές ολομέλειες προσωπικού και εν συνεχεία στις εβδομαδιαίες συνελεύσεις του Σωματείου. Έχουμε καταστήσει μεταξύ μας σαφές πως είμαστε ενωμένοι/ες μέχρι το τέλος και αυτή η πορεία έχει πολύ συγκεκριμένους σταθμούς και αιτήματα. Απαιτούμε την άμεση συνέχιση/ανανέωση της σύμβασης εργασίας της συναδέλφισσας μας μετά τις 31/1 και την επαναφορά των εργασιακών συνθηκών πλήρους απασχόλησης για τους δύο συναδέλφους μας που μετατράπηκαν σε part-time.
Παράλληλα και αδιαχώριστα προτάσσουμε την επιτακτική ανάγκη για μόνιμη και σταθερή για όλους/ες μας. Αυτή η ανάγκη έχει έναν μονόδρομο και αυτός είναι η διεκδίκηση συμβάσεων αορίστου χρόνου για όλους/ες μας. Το ζήτημα των αορίστου συμβάσεων δεν είναι απλώς τυπικό, καθώς το δικαιούμαστε οι περισσότεροι/ες εργαζόμενοι/ες. Είναι το ουσιαστικό μέσο αυτοπροστασίας μας ως εργαζόμενους/ες σε κάθε αυθαιρεσία των διοικήσεων. Είναι ο τρόπος να μην γινόμαστε ελαστικοί/ες
εργαζόμενοι/ες, να μην ζούμε σε κάθε αλλαγή χρηματοδοτικού προγράμματος με την ανασφάλεια και το φόβο της ανεργίας, άλλωστε υπενθυμίζουμε γι’ άλλη μια φορά πως ο εργοδότης μας είναι η Άρσις και όχι ο εκάστοτε χρηματοδότης.
Ας μην παραβλέπουμε πως δεν υπάρχει κανενός είδους εποχικότητα στην δουλειά μας και στο αντικείμενό μας. Η δουλειά με ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και πεδία είναι μία εργασία με βάθος χρόνου καθώς σημαίνει σχέδιο και προστασία των πληθυσμών με τους οποίους δουλεύουμε. Αν οι διοικήσεις των ΜΚΟ εξαρτούν την ενασχόλησή τους με τα διάφορα πεδία του προσφυγικού/μεταναστευτικού καιροσκοπικά, από το ποιο χρηματοδοτικό πακέτο τρέχει, με το που θα δαπανηθεί κεφάλαιο την εκάστοτε χρονικά περίοδο, δεν είναι πράγματα ούτε που μας αφορούν ούτε σαφώς που συμμεριζόμαστε. Η αγοραία λογική πίσω από τέτοιες κινήσεις αφήνει εκτεθειμένες τόσο τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες με τις οποίες δουλεύουμε αλλά και εμάς ως εργαζόμενους/ες. Είναι σχεδόν αχρείαστο να επαναλάβουμε πως η μέριμνα για το να μην κινδυνεύουν σε κάθε αλλαγή χρηματοδότη κτλ δεκάδες θέσεις εργασίας ανήκει αποκλειστικά στις διοικήσεις (των οποίων οι θέσεις και η επιβίωση είναι εξασφαλισμένη και όχι συναντημένη με την ανανέωση κάθε επόμενης σύμβασης) και όχι στους/ις εργαζόμενους/ες. Δεν είμαστε στην ίδια πλευρά!
Γι’ αυτό ακριβώς συντονισμένα, συλλογικά και αγωνιστικά προχωράμε μέχρι τη δικαίωση των αιτημάτων μας. Επόμενη κινητοποίηση μας αποτελεί η προκήρυξη πανελλαδικής 24ωρης απεργίας την Πέμπτη στις 30/01 και προετοιμαζόμαστε και για νέες μέχρι την πλήρη αποκατάσταση της εργασιακής συνθήκης των 3 συναδέλφων/ισσων που πλήττονται άμεσα. Έχει γίνει πλέον σαφές σε όλους και όλες πως ο αγώνας για συμβάσεις αορίστου χρόνου, αξιοπρεπείς συνθήκες και σχέσεις εργασίας είναι ένας αγώνας των εργαζομένων και μόνο και είμαστε αποφασισμένοι να τον δώσουμε όλο το επόμενο διάστημα. Δεν θα διαπραγματευτούμε σε καμιά περίπτωση τα δικαιώματα μας και δεν θα αφήσουμε κανέναν μόνο/η στις ορέξεις της εργοδοσίας.
Δεν μοιραζόμαστε καμία ευθύνη με τα αφεντικά
Είμαστε εργαζόμενοι/ες και όχι συνεργάτες
– Συμβάσεις αορίστου χρόνου για όλες και όλους
– Καμία περικοπή θέσεων εργασίας
– Άμεση ανανέωση της σύμβασης της συναδέλφισσας μας
– Προστασία των εργασιακών συνθηκών και δικαιωμάτων
Πανελλαδική 24ωρη απεργία σε όλες τις δομές της ΜΚΟ Άρσις την Πέμπτη 30/1/2020.
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας, 10:00πμ, έξω απ’ τα κεντρικά γραφεία της Άρσις, Μαυροματαίων 43