Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι ο αγώνας που δε δόθηκε ποτέ
Σχεδόν δύο χρόνια από την απόλυση εργαζόμενης στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, το πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε άκυρη την καταγγελία της σύμβασης από την πλευρά της ΜΚΟ και δικαίωσε τη συνάδελφο αποφασίζοντας ότι η απόλυσή της ήταν καταχρηστική.
Στην περίοδο της καραντίνας η εργαζόμενη εξαναγκάστηκε σε άδεια ειδικού σκοπού τη στιγμή που οι υπόλοιποι συνάδελφοι δούλευαν από το σπίτι με το καθεστώς της τηλεργασίας. Στις διεκδικήσεις της για ισότιμη μεταχείριση βρέθηκε αντιμέτωπη με κακοποιητικές συμπεριφορές από τους προϊσταμένους της. Μερικούς μήνες μετά αρνήθηκε να αναλάβει εργασίες εκτός καθηκοντολογίου και λίγες μέρες μετά, της ανακοινώθηκε η απόλυσή της λόγω δήθεν υλικοτεχνικών προβλημάτων του προγράμματος στο οποίο εργαζόταν. Η συνάδελφος με τη συλλογική στήριξη του σωματείου κινήθηκε νομικά έτσι ώστε να αποδείξει ότι η απόλυση ήταν εκδικητική και δικαιώθηκε στις 14/12/2022. Οι γυναίκες, οι μητέρες και οι θηλυκότητες έχουν απέναντί τους φορτισμένα κοινωνικά στερεότυπα και επιδέχονται μακράν περισσότερες παραβιαστικές συμπεριφορές στους εργασιακούς χώρους. Η δικαιωτική απόφαση αποτελεί την κορύφωση ενός αγώνα που δόθηκε από κοινού με συναδέλφισσες και συναδέλφους και δίνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην εργοδοσία πως οι εκδικητικές συμπεριφορές δε θα μείνουν αναπάντητες.
Το ΣΒΕΜΚΟ θα συνεχίσει να στέκεται δίπλα στα εργαζόμενα που διεκδικούν, όσο η εργοδοσία ποντάρει ότι δε θα το κάνουν λόγω του δυσβάσταχτου οικονομικού κόστους, των επισφαλών συνθηκών εργασίας, του φόβου απόλυσης, της στοχοποίησης.
Κανένα εργαζόμενο μόνο του
Οι συλλογικοί αγώνες και η αλληλεγγύη η μόνη απάντηση στην εργοδοτική αυθαιρεσία