Δεν είναι η πρώτη φορά που η MKO PRAKSIS απασχολεί το ΣΒΕΜΚΟ. Και αν κρίνουμε από την τακτική που συνεχίζει να ακολουθεί δε θα είναι ούτε η τελευταία. Η εργοδοτική αυθαιρεσία και η τρομοκρατία της PRAKSIS με στόχο να καμφθούν οι εργατικές αντιστάσεις καταγγέλεται από εργαζόμενες/ους εδώ και χρόνια. Για να αναφερθούμε σε συγκεκριμένα περιστατικά από το πρόσφατο παρελθόν:
- Τον Μάρτιο του 2015 μέλη του ΣΒΕΜΚΟ πραγματοποίησαν ενημερωτικές συναντήσεις με τους/τις εργαζόμενους/-ες της PRAKSIS. Η άσκηση αυτού του νόμιμου δικαιώματος δεν άρεσε σε κάποιους/ες που δεν ήθελαν να ενημερωθούν οι υπάλληλοι για τα δικαιώματά τους και να έχουν οποιαδήποτε σχέση με το σωματείο. Ανώτερο στέλεχος της ΜΚΟ έψαχνε τους εργοδότες των συνδικαλιστών/τριων για να «ενημερώσει» για τη δράση και την ιδιότητά τους!
- Τον Απρίλιο του 2016 εργαζόμενοι/ες καλούν σε συνάντηση την εργοδοσία, προκειμένου να θέσουν τα αιτήματά τους για ασφάλισή τους στο ΙΚΑ, καθώς αν και αναγκάζονταν να δουλεύουν ως αυτασφάλιστοι/ες, στην πραγματικότητα παρείχαν εξαρτημένη εργασία. Ο εξαναγκασμός των εργαζομένων σε αυτασφάλιση αποτελεί άλλωστε πάγια τακτική της εν λόγω ΜΚΟ, προκειμένου να γλιτώνει εισφορές, αλλά και να μπορεί εύκολα να απολύει. Στη συνάντηση, οι εργαζόμενες/οι αναφέρθηκαν στην έλλειψη πλαισίου για τις περιπτώσεις εγκυμοσύνης και ασθένειας. Λίγο καιρό αργότερα ζητούν ενημέρωση σχετικά με τη συνέχιση του προγράμματος και την καταβολή των δεδουλευμένων τους και λαμβάνουν ως απάντηση την ομαδική τους απόλυση.
- Το Μάιο του 2018, 110 περίπου εργαζόμενες/οι συντάσουν και στέλνουν επιστολή προς τη διοίκηση, ζητώντας ενημέρωση για το μέλλον του προγράμματος στο οποίο δούλευαν (σωστά μαντέψατε ήταν «με μπλοκάκι»). Αντί συγκεκριμένης απάντησης στο συγκεκριμένο ζήτημα, δέχονται μεγαλύτερες πιέσεις και κλήσεις για κατ’ ιδίαν συναντήσεις. Για παραδειγματισμό άλλωστε η ΜΚΟ «PRAKSIS» προχώρά στην εκδικητική απόλυση (επί 20 μήνες) εργαζόμενου, ο οποίος είχε συνυπογράψει την επιστολή και επιπλέον διαμαρτυρήθηκε για την εντατικοποίηση της εργασίας. Η απόλυση του συναδέλφου αποτέλεσε αφορμή για να προχωρήσουν οι εργαζόμενες/οι σε μαζικές και επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας, με παράλληλες παραστάσεις διαμαρτυρίας, αλλά και να συμμετάσχουν στην απεργιακή κινητοποίηση για το ίδιο ζήτημα.
- Τέλη του 2018 η ΜΚΟ “PRAKSIS” προχωράει αιφνιδιαστικά στην ανακοίνωση αναστολής λειτουργίας 11 ξενώνων, όπου εργάζονταν 130 εργαζόμενοι και φιλοξενούνταν 150 ασυνόδευτοι ανήλικοι. Από την πρωτοχρονιά του 2019 προχωράει στην ομαδική απόλυση των εργαζομένων, παραβιάζοντας για ακόμη μια φορά την εργατική νομοθεσία. Και αυτή τη φορά οι εργαζόμενες/οι χρειάστηκε να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Προχώρησαν σε στάσεις εργασίας και παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Εργασίας, όσο μέσα λάμβανε χώρα τριμερής συνάντηση ανάμεσα στους διοικούντες της PRAKSIS, τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου και το ΣΒΕΜΚΟ, στην οποία αναδείχθηκαν τα χαρακτηριστικά της εξαρτημένης και αορίστου χρόνου εργασίας των συνδελφισσών/ών, αλλά και το γεγονός πως οι απολύσεις ήταν μαζικές.
- Τον Οκτώβριο του 2017, η ΜΚΟ PRAKSIS προχωράει στην απόλυση συναδέλφισσας- νεας μητέρας, καθώς η μητρότητα φαίνεται πως αποτελεί εμπόδιο για τη συγκεκριμένη οργάνωση. Η συναδέλφισσα προσελήφθη τον Μάρτιο του 2016 με τη γνωστή και πεπατημένη οδό, δηλαδή με σύμβαση έργου ορισμένου χρόνου και αυτασφάλιση, ενώ στην πραγματικότητα παρείχε εξαρτημένη εργασία. Όταν δε ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της, της διαμηνύθηκε ότι μπορεί χαριστικά να λάβει μια τετράμηνη άδεια (χάνοντας στην ουσία τα υπόλοιπα δικαιώματά της), ενώ έπειτα από τη λήξη αυτής της περιόδου η ΜΚΟ PRAKSIS τής αρνήθηκε να επιστρέψει στη θέση εργασίας της. Η συναδέλφισσα διεκδικεί την επαναπρόσληψή της και την αναγνώριση της εξαρτημένης σύμβασης αορίστου χρόνου σεένα δικαστήριο γεμάτο συναδέλφισσες/ους τηςπουστέκονται αλληλλέγυες/οι, και δικαιώνεται πανηγυρικά στον πρώτο βαθμό. Τον Ιούλιο 2019 και ενώ η συναδέλφισσα εργάζεται σε συνθήκες καθημερινής ψυχολογικής πίεσης και σε εχθρικό περιβάλλον στην PRAKSIS, ανακοινώνεται η τελεσίδικη απόφαση από το μονομελές Εφετείο Αθηνών σε σχέση με την έφεση που είχε ασκήσει η ΜΚΟ. Η απόφαση δικαιώνει και πάλι τη συναδέλφισσα. Η απάντηση της PRAKSIS στην -δικαστική πλέον- καταδίκη της για το όργιο αυθαιρεσιών στο οποίο επιδίδεται σε σχέση με τους εργαζόμενους της ήταν να προχωρήσει ξανά στην καταχρηστική απόλυση της συναδέλφισσας το Σεπτέμβριο του 2019! Μάλιστα καταθέτει προσχηματική και με εκδικητική πρόθεση μήνυση εναντίον της, ώστε αφενός να μην της καταβάλλει την αποζημίωση που δικαιούταν, για να την εμπλέξει σε νέα δικαστική περιπέτεια με στόχο την οικονομική και ψυχολογική της φθορά αλλά προφανώς και για να εκφοβίσει οποιαδήποτε/οποιονδήποτε άλλον θα ήθελε να προχωρήσει σε δικαστική διεκδίκηση των αιτημάτων τους. Η μήνυση της PRAKSIS μπήκε στο αρχείο από την εισαγγελία ως αβάσιμη, όπως ήταν αναμενόμενο.
Η προσπάθεια στοχοποίησης μελών του σωματείου συγκεκριμένα αλλά και γενικότερα εργαζομένων που επιχείρησαν να διεκδικήσουν βασικά εργασιακά τους δικαιώματα δεν είναι λοιπόν καινούργια. Ούτε μας ξαφνιάζει η υποβάθμιση του ρόλου όσων εναντιώνονται στο ισχύον καθεστώς και οι μεθοδεύσεις, η επιθετικότητα και οι πιέσεις εναντίων τους. Η PRAKSIS, παρά τις αυξανόμενες σε πλήθος και ένταση καταγγελίες εργαζομένων για τις πρακτικές της, συνεχίζει να τους/τις αντιμετωπίζει ως μεμονωμένες περιπτώσεις αντιδραστικών στοιχείων και να επιδιώκει την απομόνωση και την ψυχολογική και οικονομική εξάντλησή τους. Τα συγκεκριμένα περιστατικά φανερώνουν ότι η παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας, οι καταχρηστικές και εκδικητικές απολύσεις και η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία αποτελούν πάγια τακτική της οργάνωσης και όχι μεμονωμένα περιστατικά ή προσωπικές διαφορές.
Ως μέλη του ΣΒΕΜΚΟ, έχουμε τονίσει και στο παρελθόν ότι οι εργατικοί αγώνες δε σταματούν στα δικαστήρια, ανεξάρτητα από την εκάστοτε απόφαση της δικαστικής εξουσίας. Η περίπτωση της συναδέλφισσας-νέας μητέρας αποτελεί σαφές παράδειγμα. Η μη «συμμόρφωση» της ΜΚΟ PRAKSIS μετά την τελεσίδικη δικαίωση της συναδέλφισσας, φανερώνει την εντατικοποίηση της προσπάθειας της διοίκησης να επικοινωνήσει με σαφήνεια το αντεργατικό της μήνυμα.
Φυσικά το μήνυμα των αφεντικών μας απευθύνεται προς όλες κι όλους μας και είναι σαφές: “όποια/ος αντιδρά θα εξοντώνεται”. Δίνοντας προσωπικά χαρακτηριστικά σε έναν συλλογικό αγώνα, επιδιώκουν την απονομιμοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων, την ηθική εξόντωση των συναδελφ ων/ισσών και την περαιτέρω επιβάρυνση της εργασιακής τους πραγματικότητας, θέλοντας έτσι να υποδείξουν και το μέλλον όλων των υπολοίπων, εάν επιλέξουμε να αξιώσουμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
Για εμάς ως ΣΒΕΜΚΟ, είναι ξεκάθαρο πως η αντεργατική συμπεριφορά και η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν αφορούν φυσικά πρόσωπα, αλλά τον τρόπο που επιλέγεται να ασκείται η εξουσία της εκάστοτε διοίκησης απέναντι στις/στους εργαζόμενες/εργαζόμενους. Ο αγώνας των συναδελφισσών/συναδέλφων στην Praksis ήταν από την αρχή κοινός μας αγώνας. Όλων όσοι/όσες αντιμετωπίζουμε καθημερινά την εργασιακή βαρβαρότητα και την αβεβαιότητα της επόμενης μέρας.
Απέναντι σε αυτά έχουμε δώσει και θα συνεχίσουμε να δίνουμε μία σειρά από μάχες, καθώς γνωρίζουμε ότι η εργοδοτική τρομοκρατία δε θα σταματήσει αν δεν την σταματήσουμε εμείς. Η δράση μας και οι καθημερινοί μας αγώνες φαίνεται πως ενοχλούν τα αφεντικά των οργανώσεων, που ελπίζουν ότι θα μας εκφοβίσουν με τις επαναλαμβανόμενες στοχοποιήσεις τους. Εμείς αντιθέτως είμαστε ακόμα πιο αποφασισμένες/οι να εντείνουμε τους συλλογικούς, ανυποχώρητους και αυτοοργανωμένους αγώνες μας.
Απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία, τις απειλές, τους εκβιασμούς και τις επιθέσεις, θα μας βρουν όλες/όλους απέναντι, όλες/όλους μαζί.
Αλληλεγγύη στο δικαστικό αγώνα της συναδέλφισσας.